We hadden wat spullen voor de kerstmis nodig.
Een klein boompje en wat versiering.
Mijn vrouw en ik bezochten daarom een leuke kerstmarkt , maar was wel een flink eind rijden voordat we er waren.
Aangekomen op het adres waar de kerstmarkt zou zijn, zagen we dat alles donker was binnen.
Stond nergens wat aangegeven met iets waar ze heen waren gegaan.
Mijn vrouw zei, “volgens mij zit daar iemand op wacht”.
En inderdaad was er een bewaker aanwezig.
Ondertussen moest ik wel heel nodig naar de wc, dus mijn eerste vraag was, “weet u ook of hier een Toilet is, want ik moet heel erg nodig”.
Het was nogal een norse kerel welke niet veel zei, maar
toch bleek hij niet verkeerd, want ik mocht bij uitzondering een wc gebruiken.
“Het licht en het water werkt nog van de wc ”, zei hij, “ ga maar even”.
“Wel doortrekken hé?”
“Dankjewel”, riep ik al rennend naar binnen.
Mijn vrouw stond met hem te praten terwijl ik wegliep, dus ik dacht dat ze wel even op mij zou wachten.
Even later wilde ik mijn achterste afvegen, maar zag niet dat het papier bijna op was.
Dus ik trek het papier naar beneden in de verwachting dat er een stukje zou afbreken, maar met een knal schoot het onder de achterkant van het wc-hokje door. Mijn reactie was het te grijpen en kwam daardoor op mijn buik onder het hokje door naar de andere kant gegleden.
Lig ik daar in mijn blote kont op een kerstmarkt met in mijn vingers een stuk papier met een bruine streep er op.
Kijk ik ook nog eens in het gezicht van een wat oudere dame, welke meteen begint te blèren dat ik een vuile viezerik was.
Ik maakte zo snel als mogelijk rechtsomkeert weer onder de rand van het hokje door. Was ik nog goed weggekomen.
Ik wilde snel mijn broek aantrekken en mij uit de voeten maken, maar mijn broek, jas en tas waren verdwenen.
“Shit”, riep ik eigenlijk nogal toepasselijk.
Gelukkig zat mijn onderbroek nog wel aan een enkel van mij.
Die trok ik snel aan en rende naar mijn vrouw toe …… die er niet meer stond.
Daar sta je dan tegenover een kerel die er heel vreemd mij aan zat te kijken en wees met zijn vinger in de richting alwaar mijn vrouw was verdwenen. “Lekker dan”, dacht ik. Altijd als je ze nodig hebt…. En ja, wat moest ik doen. Ik had gehoopt dat ik haar jas even aan mocht tot ik ergens een broek kon scoren of de dief opsporen.
Maar nee dus!
Ik liep terug naar de bewaker en vroeg aan de man waar ze heen was gegaan.
Hij zei, “ik heb haar gewezen waar de kerstmarkt is. Die is hier gelijk naast”.
“Ja, dat had ik al ontdekt voordat ik werd beroofd van mijn kleding”, zei ik.
Ja, zei de kerel. Af en toe sluipt er hier toch nog een zwerver naar binnen die stiekem overnacht hier. Ik denk dat dat de dader is.
Heb verder niemand naar buiten zien komen, dus hij moet nog binnen zijn. Wacht ik ga wel even voor je rondkijken, want ik heb een zaklantaarn en verder niets te doen hier.
“ Oh, Fijn”, zei ik.
Maar de man bleef wel heel lang weg en ondertussen liepen er mensen langs die mij verwonderd aankeken. Daarbij stond ik ondertussen te rillen van de kou. Daarom liep ik maar de kerstmarkt hal binnen, want daar was het lekker warm.
Meteen werd ik herkend door de dame die in mijn bruine ster had staan gluren. Zij begon te roepen van “Daar hei je-num die viezerik!”.
Voordat ik kon vluchten, werd ik in mijn kraag gegrepen (want die had ik nog wel) door een geüniformeerd persoon.
“Kom maar mee jochie” zei hij. “Wij hebben voor zulke jongens een leuk kamertje hier”. En ik, Ja, maarrrr”, laat mij het even uitleggen”.
“Ja,ja, ik ken die smoesjes, maar de politie komt er zo aan hoor”,
Nou de politie kwam en ondertussen had mijn vrouw ook te horen gekregen van de bewaker dat ik naar binnen was gegaan, maar op een bijzondere manier. Ze riep van ”Oh ja hoor , hij heeft het weer eens voor mekaar!!”. Ze mocht uiteindelijk bij mij naar binnen, waar de politie ondertussen ook al was gearriveerd.
Gelukkig kon mijn hun overtuigen dat ik eigenlijk alleen maar naar de wc had gewild en dat die sukkel (ik dus) zoals gewoonlijk het weer uit de hand had laten lopen en zich had laten bestelen op de koop toe.
Wij liepen even later samen naar buiten, zonder kerstboom, zonder versierselen, zonder tas en zonder broek.
Buiten stond een man met een grote kerstklok heen en weer te zwaaien, maar er kwam totaal geen geluid uit.
Wilde er wat over vragen aan de man, maar mijn vrouw zei, “Laten we maar snel doorlopen, het is al erg genoeg zo”.
Maar de man reageerde al met, “wat wilde u vragen dame en heer?”.
Ik zei “Ja, waarom staat u daar te zwaaien met een kapotte bel?
Dat heeft toch geen zin?”. “Ah, u bent de eerste die het merkt “, zei hij. Mijn vrouw zei toen, “Goed zo jongen , ga zo door” en tegen mij “KOM! doorlopen, wegwezen hier!”.
Toen we dat wilden doen zag ik een vrouw welke gratis bloemen stond uit te delen voor de ingang. Ik dacht, “dit is mijn kans om het goed te maken met die geschrokken mevrouw binnen.
Ik pakte een bosje bloemen aan van de dame en liep in de jas van mijn vrouw de kerstmarkt weer op en ja hoor, daar liep ze net naar de kassa. “Hallo mevouw… Mag ik mijn oprechte excuses voor daarstraks aanbie… ”Whaaaa!”, schreeuwde de vrouw, daar heb je die viezerik weer”. Toen moest ik alsnog met de politie mee naar het bureau.
Mijn vrouw was er niet blij mee, want zij werd nu ook niet echt meer geloofd. Het is nog laat geworden voordat we weer thuis waren.
Gelukkig kerstfeest allemaal!